Glumac je poslije moždanog udara, koji je imao u oktobru 2014, nedavno prebačen na Kliniku za infektivne i tropske bolesti u Beogradu zbog infekcije.

 
Poslije šloga živio je u domu za stara lica „Lug" gdje je, prema riječima supruge Dušanke ponovo naučio da govori i hoda.

 
Đuza Stojiljković je ovogodišnji dobitnik “Sterijine nagrade” za naročite zasluge na unapređenju pozorišne umjetnosti i kulture koje dodjeljuje Sterijino pozorje. 

Profesionalnu karijeru je započeo 1951. u Beogradskom dramskom pozorištu (BDP). U BDP je radio do 1968, nakon čega je prešao u Atelje 212. U BDP se vratio 1978. i ostao tamo do 1985, kada je ponovo prešao u Atelje 212, u kom je igrao do penzionisanja 1995.

Godine 1983. dobio je Oktobarsku nagradu grada Beograda, a 2001. je dobio Dobričin prsten. Godine 2009. je dobio Statuetu zlatni ćuran za životno djelo.

Na filmu je debitovao 1957. u „Tuđoj zemlji“ Jožea Galea. Veliku popularnost je stekao filmom „Ljubav i moda“, za koji je otpjevao čuvenu pjesmu „Devojko mala“. Osim te pjesme, snimio je još nekoliko koje su objavljene na singl pločama. Veliku popularnost je stekao ulogom Rodoljuba Petrovića u seriji „Pozorište u kući“. Potom je s Milenom Dravić bio domaćin u šou-programu „Lift za peti sprat“.

Sredinom 1990-ih je odigrao ulogu simpatičnog italijansko-srpskog plemića varalice Kontea Marija Marka del Tintoreta u seriji „Srećni ljudi“, Siniše Pavića.

Krajem 1980-ih je vodio radio program „Zabavnik“ na Radio Beogradu, a učestvovao je i u drugim zabavnim emisijama ove radio stanice.

(DEPO PORTAL, BLIN MAGAZIN/dg)