Postoji urgentna potreba za sve evropske vlade da ublaže takvu situaciju i poduzmu političke i zakonske mjere u borbi protiv homofobije i transfobije, navodi povjerenik Vijeća Evrope za ljudska prava Thomas Hammarberg u svom izvještaju objavljenom u četvrtak o diskriminaciji na osnovu seksualne orijentacije i spolnog identiteta.

Izvještaj je rezultat dvogodišnje studije koju je proveo Ured povjerenika za ljudska prava Vijeća Evrope. On sadrži društveno-pravnu analizu situacije s lezbijskim, gay, biseksualnim i transspolnim osobama (LGBT) širom država članica, oslanjajući se na podatke i informacije koje su učinile dostupnim javne vlasti, nacionalne strukture za ljudska prava, nevladine organizacije i eksperti. Također se koristi podacima i istraživanjima koje je učinila dostupnim Agencija EU za temeljna ljudska prava, navodi se u izvještaju Hammarberga, saopćeno je iz Vijeća Evrope.

Izvještaj analizira situaciju s LGBT osobama u 47 država članica Vijeća Evrope po pitanju stavova i raspoloženja javnosti prema njima, zakonske standarde i njihovu provedbu, zaštitu od nasilja i odobravanje azila, slobodu okupljanja, izražavanja i udruživanja, priznavanje spolne orijentacije i porodični život, pristup zdravstvenoj zaštiti, obrazovanju i zapošljavanju.

- Značajan, iako nejednak, napredak učinjen je u proteklim decenijama u pogledu stavova i prakse prema LGBT osobama. Patologizacija i kriminalizacija homoseksualnosti u Evropi očigledno pripada prošlosti.  Ravnopravni tretman pred zakonom počinje da pokazuje svoje efekte u bavljenju diskrimninacijom. Ipak, ostaju ozbiljne zakonske praznine, posebno u odnosu prema transspolnim osobama, navodi Hammarberg.

U nekim državama članicama, LGBT organizacijama uskraćuje se registracija ili im se zabranjuje organiziranje mirnih okupljanja i demonstracija.

- Oni koji su pobjegli u zemlje članice Vijeća Evrope iz zemalja u kojim riskiraju da budu mučeni ili pogubljeni zbog splone orijentacije ili spolnog identiteta suočavaju se s ozbiljnim preprekama u dobijanju azila. Zapaljiva i agresivna retorika, koju oblikuju tvorci javnog mnijenja, vjerski čelnici, političari i državne vlasti često se pojavljuje. Također je posebno zabrinjavajuće da takva retorika rijetko nailazi na zvaničnu osudu i da samo nekoliko država članica priznaje homofobično ili transfobično nasilje u svom krivičnom zakonodavstvu, navodi Hammarberg u izvještaju.

(FENA/md)