Piše: Siniša Lazić

Film počinje furiozno. Danny (Statham) i Hunter (De Niro), kao britanski operativci za spacijalne zadatke u akciji u Meksiku. Nakon toga omanski šeik kidnapuje Hantera i ucjenjuje Dannya da za njega odradi prljavi posao i likvidira tri SAS-ovca koji su pobili njegove sinove. Problem je što prije nego ih ubije, mora da im pred kamerama iznudi priznanje i da se pokaju. Statham ide u Oman pokušava da izvuče Huntera iz zarobljeništva, ne uspjeva, ucjena ostaje. Iz sunčane Azije prebacujemo se u tmurni London, radnja tu ne usporava, već umjesto akcije dobijamo krimi triler. Upoznajemo Spikea (Clive Owen), glavnog operativca tajne organizacije Feather Men koja služi kao neka vrsta zaštite sadašnjih i bivših pripadnika SAS-a. Nakon što Statham počne sa likvidacijama uz pomoć starih saradnika Daviesa (Dominic Purcell) i Meiera (Aden Young), Spike pokušava da im uđe u trag. Naravno, do kraja će se pokazati da stvari nisu onakve kako izgledaju.

Ulazeći u sukob sa potpuno nepredvidljivim Spikeaom, Statham i njegova dva saborca prinuđeni su da se suoče s teškim odlukama, bezizlaznim situacijama i preispitivanjem sopstvene funkcije u sistemu za koji su se svojevremeno zakleli da će štititi. Težina odgovornosti koja opterećuje Stathema ga gura u bespoštedni obračun u kome će morati da stavi na kocku sve do čega mu je stalo ne bi li spasao prijatelja, i napokon izašao iz svega i okrenuo novi list.

Kiler Elitte je ekranizacija knjige "The Feather Men" Ranulpha Fiennesa objavljenog 1991., navodno, po istinitom događaju. Po ritmu i preglednosti komplikovanih međuodnosa likova ove priče Killer Elite predstavlja kvalitetnu realizaciju zahtjevnog predloška, ali i podjseća na krimi trilere brzog ritma iz 80-ih godina prošlog vijeka.

Reditelj Gary McKendry se kao debitant jako dobro snalazi. Postiže da preciznim, postepenim i jasnim iznošenjem naracije drži pažnju od početka do kraja filma. Kvalitetnim baratanjem odnosima među likovima stvara tenziju, ne akcijom, već upravo dramom među likovima. To omogućava da priča puna preokreta i nepoznatih činilaca teče glatko, i dobro funkcioniše i u filmskom obliku.

Stiče se utisak da je Gary McKendry, u želji da se drži koncepta raniji stathamovih filmova (Blitz, The Mechanic), istovremeno pozajmljujući vizuelni stil režisera poput Paul Greengrassa (Bourne serijal) i Pierre Morel (Taken), se izgubio u ambiciji da napravi mnogo više od obične krimi priče. Najveća žrtva svega toga je možda nedostatak akcije u kvantitativnom smislu, ali to nije nešto što mnogo smeta.

Ono što se može zamjeriti je komplikovanija naracija koja povremeno dovodi do konfuzije (Feather Men, identitet obavještajaca i sl.) i izvjesna predvidivost dešavanja na kraju, a naročito u vezi sa komplikacijama koje proizilaze iz Spikeovog odnosa sa Feather Men i Dannyja.

Nažalost, potpuno odsustvo hemije između Owena i Stathama i potpuna irelevantnost cijelog motiva u slučaju Owena i u odnosu na priču, čini da film izgleda na trenutke isforsirano. Njihovi odnos je uglavnom pravolinijski, i tokom filma ne izgovaraju ni jednu duhovitu repliku. Kada je gluma u pitanju Statham je kao i uvijek na visini zadatka tj. uvijek glumu sam sebe. Sa druge strane, Owen nije negativac, iako su ga unakazili sa brčićima i vještačkim okom on izgleda više komično nego kao pravi negativac. De Niro je standardno dobar i čak kada mu se ne daje previše (ovdje je samo u par scena kao Stathamov kolega-mentor), on to maksimalno koristi.

Dominic Purcell iz Prison Breaka je jako dobar, i teško ćete ga prepoznati u ulozi debelog Dannyevog sidekicka.

Odlično režirana završnica, iako jedini logični izlaz iz situacije u kojoj su se našli Owen i Statham, stavlja svakog od likova pred moralnu dilemu. O političkoj nekorektnosti da ne govorimo, dovoljno je pomenuti na koji način se tretira uloga SAS-ovaca i uopšte britanskih obavještajaca u sukobima u kojima oni nisu učestvovali. Rasplet donosi neku vrstu pomirljivog finala, iako je reditelj ostavio jednu od opcija otvorenu i kroz nju provlači ono što bi mogla biti poenta.

Killer Elite je u okviru žanra vrhunsko ostvarenje i ako se zanemari površno razrađen odnos glavnih likova i mnogo klišea, sve je na svom mjestu. Ovo je jedan od onih rijetkih krimi trilera iz prošle godine koji obavezno treba pogledati.

BL!N MAGAZIN