Glavni predmet najnovije studije predstavljali su muški hormoni i način na koji oni utiču na međusobno stapanje gena. Na ovaj način mutirani geni, koji su pronađeni kod nekoliko vrsta kancera, formiraju se kada dođe do stapanja DNK iz različitih genetskih regiona ćelija, prenosi Blic.

Izlaganje muškim hormonima može, međutim, dovesti i do stapanja gena koji su obično međusobno prilično udaljeni, pri čemu su naučnici sa Instituta za rak Univerziteta Kvin Meri u Londonu ustanovili da u ovom stapanju učestvuju dva specifična gena koja podstiču rast kancera.
 
Šef istraživanja dr Jong Đi Lu sa Instituta za rak smatra da je “ovo značajno otkriće i veliki proboj kada je riječ o budućoj prevenciji bolesti, a moglo bi da omogući i nove metode lečenja”. Prema njegovim riječima, “ako naučimo da konrolišemo i regulišemo nivo muških hormona, postoji velika mogućnost da hiljadama muškaraca pomognemo da od raka prostate nikada ne obole”.

Rak prostate sporo raste u odnosu na druge vrste karcinoma i veliki broj njih dugo ne bude otkriven. Rak prostate u početnoj fazi nema nikavih simptoma. U odmaklom stadijumu se javljaju tegobe poput otežanog ili  učestalog mokrenja (pogotovo noću), nemogućnost održavanja normalnog mlaza, bol i pečenje prilikom mokrenja, krv u urinu.

Javlja se uglavnom nakon 40. godine života. Mikroskopski tumori prostate se otkrivaju kod 70-90 odsto muškaraca između 80 i 90 godine. Ova vrsta tumora je zastupljenija u Sjevernoj Evropi, Sjevernoj Americi i Novom Zelandu u odnosu na Južnu Ameriku i mediteranske zemlje, a najniže stope imaju Izrael, Rusija i Japan. Sve ovo upućuje da faktori sredine, a naročito ishrana utiču na pojavu ovog oboljenja. Genetska predispozicija je takođe jedan od faktora rizika. Muškarci kojima je neko u porodici obolio od raka prostate, imaju značajno veći rizik od razvoja bolesti.

(BLIN/DEPO/ds)