Krajem 17. vijeka grad Salem u američkoj saveznoj državi Masačusets preplavile su izbjeglice koje su u tom gradu pokušale da pronađu utočište od rata koji je engleski kralj Vilijam proglasio Francuskoj u američkim kolonijama. 

Veliki priliv ljudi izazvao je u gradu nestašice, što je samo dodatno pojačalo već postojeće neprijateljstvo između bogatih stanovnika i stanovnika koji su zavisili od poljoprivrede. 

U to vrijeme je u Salemu bio aktivan sveštenik Semjuel Paris, poznat po čvrstim stavovima kojima su se poveli puritanci iz grada. Oni su sve incidente proglašavali - đavoljim poslom. 

U januaru 1692. godine, kćerka i nećaka velečasnog Parisa doživjele su neobične epizode tokom kojih su im se tijela grčila, ispuštale su neobične zvukove, vrištale su i nekontrolisano bacale stvari nakolo. Lokalni ljekar za to je okrivio - natprirodne sile. 

Pod pritiskom sudija, djevojčice su za svoje napade okrivile tri žene - prosjakinju Saru Gud, siromašnu staricu Saru Ozborn i Parisovu ropkinju Titubu. To su ujedno prve žene optužene za vještičarenje u Salemu, a sve se dogodilo 29. februara pre 324. godine. 

Sljedećeg dana počelo je ispitivanje. Samo je Tituba priznala krivicu, detaljno opisavši scene crnih pasa, crvenih mačaka, žutih ptica i crnog čovjeka koj je tražio da se potpiše u njegovu knjigu, što je ona i učinila. Sve tri žene stavljene su iza rešetaka, što je izazvalo masovnu paranoju. 

Tokom 1692. i 1693. godine 200 ljudi je optuženo za vještičarenje. Njih 20 je pogubljeno, uglavnom žene.

(b92.net/DEPO PORTAL/BLIN MAGAZIN/dh)