Piramide u Gizi su jedno od sedam svjetskih čuda i definitivno svjetsko čudo koje najbolje i najduže odolijeva vremenu, s obzirom na to da su sagrađene skoro dvije hiljade godina prije ostalih. Postavlja se pitanje šta su to Egipćani znali o izgradnji što ostatak antičkih civilizacija nije.

Sigurno je da oblik piramide dosta pomaže. Stabilnije su od, na primjer, statue Kolosa na Rodosu. Takođe, lokacija isto doprinosi njihovom očuvanju i postojanosti, a naravno, tu je i materijal od koga su izrađene – ogromni kameni blokovi.

Procjenjuje se da je za izradu piramide teške gotovo 6 miliona tona bilo potrebno oko 800 tona kamenih blokova dnevno. Blokovi su donošeni iz kamenoloma koji je bio udaljen nekoliko kilometara. Za takvu količinu materijala koja je dopremana praktično svakog dana, problemi u transportu bili su neizbježni.

Pretpostavlja se da su ih prenosili vukući ih na sankama na prethodno pokvašenoj zemlji, ili su ih kotrljali uz pomoć jedne vrste improvizovane kolijevke.

Doktor Joseph West sa Univerziteta u Indijani ima novu teoriju – na svaku stranu kamenog bloka bile su privezane po tri drvene grede, što je olakšavalo kotrljanje ovih blokova i tako ubrzavalo proces transporta. Dobio se sasvim drugačiji geometrijski oblik i to bi egipatskim radnicima u velikoj mjeri olakšalo prenošenje blokova od kamenoloma do samog gradilišta.

Ovaj cilindrični oblik bi se brže transportovao jer je mnogo manji pritisak koji vrši na zemlju nego standardan oblik kamenog bloka. Pretpostavlja se da se blok težine oko 2.5 tona mogao prenositi brzinom od oko 2 kilometra na sat.
 

Ovo je posljednja u nizu teorija o izgradnji piramida, ali itekako ima smisla kad se uzme u obzir teren na kome su piramide građene, kao i to da su Egipćani bili odlični matematičari i geometri, tako da je malo vjerovatno da se nisu ovoga dosetili.

(telegraf.rs/DEPO PORTAL/BLIN MAGAZIN/dh)